Zevenaar

Vanaf het begin dat bekend werd dat er op zaterdag 15 februari gedemonstreerd zou worden, was ik vast besloten om mee te doen. Gelukkig kon ik nog mee met een van de vele Gelderse SP-afdelingen (in dit geval Arnhem) die een busreis geregeld hadden.

Vlak voordat ik richting station vertrok werd ik nog gebeld door een Amerikaanse vrouw die mij vroeg of ze met me mee mocht gaan, helaas kon dat niet doorgaan aangezien ik wist dat de bussen volgeboekt waren, ik bood haar aan om ook in haar naam mee te lopen, maar daar wilde ze niets van weten, ze moest en zou persoonlijk meelopen en ze zei dat ze met de trein naar Amsterdam zou gaan.

De bussen zouden om elf uur vertrekken vanuit Arnhem, risico om te laat te komen wilde ik mij niet permiteren dus ben ik met de trein om kwart voor tien uit Zevenaar vertrokken en was dus ruimschoots op tijd, duidelijk herkenbaar met mijn SP-actiejack aan en de SP-pet op. Al na een paar minuten was ik ingezelschap van een Irakees echtpaar die ook mee zou gaan en spoedig volgden er veel meer. Meer dan 100 mensen waren aanwezig, ook hier moesten mensen teleurgesteld worden omdat de bussen volgeboekt waren, maar een ieder was vastbesloten om ook naar Amsterdam te gaan en totaal niet teleurgesteld namen zij de trein.

Mijn Didamse vrienden, Wilma en Wim met kinderen, waren gelukkig op tijd. Wim zijn geleende rolstoel werd in bus geladen en even over elf gingen 100 gelijkgestemde demonstanten op weg. Even over half een werden we in buurt van het Centraal Station afgezet, de invalidenwagen uitgeladen, maar oh wat een pech, de banden van de wagen waren zo zacht dat die niet te duwen was. Helaas kon de fietsenstalling op het station ons ook niet helpen omdat er aan de banden een apart ventiel zat. Wim wilde niet opgeven en we begaven ons naar de Dam. Gelukkig kwamen we nog een fietsenstalling tegen die ons wel kon helpen.

Het beursplein was al helemaal volgestroomd en de Dam was niet bereikbaar. De stemming onder elkaar was heel hartverwarmend ondanks de felle koude wind. Van de afgestoken speeches konden we slechts flarden opvangen en ruim twee uur stonden we stil op één plaats.

Eindelijk begaf de stoet zich in beweging en heel langzaam bereikten we de Dam.

We durvden niet verder mee te lopen richting Leidschenplein om dat de bus exact om vijf uur weer zou vertrekken.

Na wat op de Dam rondgekeken te hebben gingen weer terug richting bus.

Nog nooit eerder had ik aan een demonstratie meegedaan, het was hartverwarmend dat met mij 70.000 of 80.000 mensen een protest hebben laten horen.

Den Haag duidelijker kunnen we toch niet wezen, doe wat je beloofd hebt en luister naar je kiezers.

Hans Uilenhoed.